<<<<  Suzanne >>>>

We zitten samen in de kamer
En de stereo staat zacht
En ik denk nu gaat ’t gebeuren
Hierop heb ik zo lang gewacht
Niemand in huis de deur op slot
Mijn avond kan niet meer kapot

Suzanne, Suzanne, Suzanne, ik ben stapelgek op jou 

Ik leg mijn arm om haar schouders
Streel haar zachtjes door haar haar
Ik kan het bijna niet geloven
Voorzichtig kussen wij elkaar
En opeens gaat de telefoon

En een vriendelijke stem aan de andere kant van de lijn
Verontschuldigt zich voor ’t verkeerd verbonden zijn
En ik denk bij mezelf:
Waarom nu, waarom ik, waarom?

Suzanne, Suzanne, Suzanne, ik ben stapelgek op jou
Suzanne, Suzanne, Suzanne, ik ben stapelgek op jou

‘k Ga maar weer opnieuw beginnen
Zoen haar teder in haar nek
Maar de hartstocht is verdwenen
En ze reageert zo gek
Ze vraagt of er nog cola is
En ik denk: nu is het mis

Suzanne, Suzanne, Suzanne, ik ben stapelgek op jou
We zitten nog steeds in de kamer
Met de stereo op tien
’t zal nu wel niet meer gebeuren
Dus ik hou het voor gezien
Ze zegt: ‘Ik denk dat ik maar ga’
Ze zegt: ‘Tot ziens’ en ik zeg: ‘Ja’

Suzanne, Suzanne, Suzanne, ik ben stapelgek op jou
Suzanne, Suzanne, Suzanne, ik ben stapelgek op jou
Suzanne, Suzanne, Suzanne, ik ben stapelgek op jou
Suzanne, Suzanne, Suzanne, ik ben stapelgek op jou,

ik ben stapelgek op jou

( VOF De Kunst )